Instagram

Het was zover. Ik keek m’n vrouw aan en zei, ‘ik ben er klaar voor’. Ze zuchtte en zei, ‘Eindelijk’. Het mocht even duren (10 jaar om precies te zijn), maar ik ben nu ook lid van het prachtige medium Instagram. Het installeren was zo gepiept, even nog een logootje in mekaar flansen, uiteraard gratis, maar hier kom ik later op terug. En hoppa tee, ik was en ben sinds vorige maand officieel lid.  Op Facebook heb je vrienden, op Insta, onder intimi een veel gebruikte term, kun je mensen volgen en heb je volgers, maar dit terzijde. Hierna moesten we het logo installeren, ‘oh hier moeten we dus toch voor betalen’, ik hoor het mezelf nog zeggen op een ietwat geïrriteerde toon. M’n vrouw, lief en geduldig zoals ze is, keek me opeens fel aan. Al snel vlogen de verwijten heen en weer. Zij, ‘jij met je gedram’, ik, ‘jij met je gezeik’, en dan begint het, je kent het wel, ff al die onderlinge frustratie die je op dat moment maar enigszins kan bedenken, of ooit gevoeld hebt, eruit spuwen, je weet hoe dat gaat. De iMac verdiende na dit tafereel een kleine edoch korte schoonmaakbeurt. Maar oké, we gingen verder, allebei uiteraard met een mondkapje op, scheelt weer schoonmaken voor straks. Maar goed, na 35 euro ertegenaan te hebben geknald, had ik ook m’n logo geïnstalleerd. En krakakaaa, ik heb, uit het niets, m’n eigen Insta account. Vette shit! Daarna begon de zoektocht naar volgers. M’n vrouw, ze had er wel een paar, kwam met allerlei suggesties. Mensen, waarbij ik normaal gesproken de voordeur nog niet voor open doe, of voor achter de bank spring en doe alsof ik niet thuis ben, nee nee nee jullie zijn meer dan welkom, want jeweetzelf, alles draait om de volgers, oftewel, namen in typen en volgen die hap. Nu is natuurlijk wel de vraag of je verzoek gehonoreerd wordt, maar ik moet zeggen, ik ben nu een maandje lid, en de volgers druppelen binnen. En nu is het van belang, dat jullie eens goed mijn Instagram account gaan bekijken. En dit is niet zonder reden.

Want ik heb een kinderboek geschreven. Het boek heet Op Zoek naar een Schat en is eind oktober uitgekomen. Ik had het verhaal geschreven en dacht, dit boek verdiend een goed doel. Dit omdat in het boek, buiten vriendschap, geschiedenis en dit verpakt in een spannend avontuur, ook de dood een onderwerp is. Niet terugkrabbelen nou, blijven lezen lui, blijf bij de les, no span. Uiteraard heb ik dit luchtig beschreven, wat ik al zei, geen paniek ☺. We hebben het over een kinderboek, dus ik heb het ludiek proberen te verwoorden. Naar een zoektocht voor de illustraties kwam ik uit bij Reitse Sybesma. Hij heeft, na het overlijden van zijn zoon Tobias, de Tobias Sybesma Foundation opgericht. De foundation zamelt geld in voor onderzoek naar een succesvolle behandeling voor hersenstamkanker. Een mooie samenwerking was aanstaande en het goede doel gevonden. Reitse heeft prachtige tekeningen gemaakt, dank daarvoor! Bij elk verkocht boek gaat er geld naar de foundation. Mooier kan niet! Koop het boek, het is echt prachtig geworden, al zeg ik het zelf, ook met dank aan Benny Michel van ‘MCHL Grafisch Ontwerp”. Benny heeft het boek fantastisch opgemaakt. Hulde! Dus iedereen, wees welkom op deze site, maar ook mijn Instagram account Boekenvanvilsteren.

Mocht je nou niet via de site een bestelling willen doen op www.boekenvanvilsteren.nl of www.tobiassybesma.nl en het boek direct in je bezit willen hebben, wat ik mij overigens heel goed kan voorstellen. Dan kun je het boek ook kopen bij The Read Shop in Heino, Blitsspul in Lemelerveld, Beleefstijl Salland in Wijhe of Primera Klinkhamer in Zwolle Zuid. En mocht je nog meer willen weten, check deze site en laat een leuk berichtje achter, of lees mijn artikel in het komende magazine Hoezoheino wat binnenkort in de wijde omgeving, zelfs Zwolle Zuid, in je brievenbus valt. De Marketing gaat door!! Air-box, tot later!