Mont Ventoux

Dampend, zwetend en puffend zal ik volgende week op de top van de Mont Ventoux staan. Aanstaande vrijdag 8 september mag ik met m’n geleende racefiets (Nienke Jansen nog bedankt) deze gigant in de Franse Provence beklimmen. Dit namens de Tobias Sybesma Foundation voor Groot Verzet Tegen kanker welteverstaan. De Mont Ventoux, ook wel de kale berg genoemd, schijnt van een ander level te zijn. Om over de snijdende wind op de top nog niet te spreken. De combinatie van steile hellingen, de afstand van 21 km en wind zorgen ervoor dat de berg als legendarisch kan worden bestempeld. 

Als voorbereiding ben ik in Overijssel op hoogtestage geweest. Ik kan de Lemelerberg inmiddels dromen en de Motieweg in Holten fiets ik met m'n ogen dicht. Al fietsend heb ik tips gekregen van vrienden en heb ik letterlijk fietsles gekregen van mijn neefje Lars. Kortom, er is getraind. De spanning staan op die spreekwoordelijke kuitjes en er heerst een gevoel er iets te voor hebben gedaan. Het zit toch voornamelijk tussen de oortjes, houd ik mezelf voor. Daarbij zijn het vooral de omstanders die het allemaal behoorlijk heftig maken. ‘Dennis, die laatste kilometers zijn killing, dat maanlandschap aan de top, er komt geen einde aan,’ fluisterde een kennis mij toe. Laatst kwam een collega naast me staan, deed zijn armen over elkaar en zei, ‘Luister pik! Tommy Simson is in 1967 in een etappe van de tour de France bezweken op die berg, het is een gekkenhuis daar!’ Iemand anders vertelde mij, ‘Fiets jij niet minstens 100km in de week in je voorbereiding? Onbegrijpelijk, jij gaat compleet naar de kloten op die berg, geloof mij!’

Oké oké, ik ben gewaarschuwd! Ik denk er zeker niet te licht over en zoals ik al zei train ik mezelf een slag in de rondte. Maar laten we niet overdrijven. Het enige wat er moet gebeuren is op de pedalen trappen, kneiters veel en zwaar trappen. Misschien kan, een dag of twee van tevoren, op de fiets het gebied enigszins verkennen geen kwaad. Daarbij, het belangrijkste, er moet heel veel eten worden genuttigd! En laat dat laatste nou een enorme kwaliteit zijn van mij die ik tot in de finesse beheers. Ik hoorde deze week dat het ging om heel veel eten tijdens de beklimming. Niet de weken in aanloop naar dit evenement. Helaas heb ik dat verkeerd begrepen. Laten we zeggen dat het wielerpakje strak om het lijfje van de heer van Vilsteren zit, kortom elk stukje stof wordt benut. Helemaal leip van de dextrose vlam ik die eerste kilometer de berg op en dan zien we die andere 20km wel.

Kortom, 8 september 2023 word weer een bucketlistdag. Het zal pittig worden, maar ook bijzonder. Alles voor het hogere doel. Heb je nou het gevoel dat je graag iets wil betekenen in dit geheel, dan kan dat uiteraard. Een kleine donatie is meer dan welkom, al is het maar een paar euro, alle beetjes helpen. Als je klikt op de onderstaande link dan kom je vanzelf op mijn actiepagina. Alles om kanker te bestrijden, wie wil dat nou niet!

https://www.grootverzettegenkanker.nl/fundraisers/dennis-van-vilsteren?utm_campaign=stichting-groot-verzet-tegen-kanker&utm_content=new_donation_owner&utm_medium=email-auto&utm_source=kentaa#donors